Gescheurde meniscus
Herkent u deze klachten?
- Stekende pijn in uw knie
- Slaat uw knie op slot
- Zakt u er doorheen
Grote kans dat u last heeft van een gescheurde meniscus.
Gaan de klachten niet weg? Maak dan een afspraak voor een Knie Compleet Consult.
Binnen één week geholpen in A’dam-Noord, A’dam-Zuid, Zaandam, Purmerend, Hoorn, Heerhugowaard, Haarlem, Heemskerk | Bel 085 0471627
Binnen één week geholpen | Bel 085 0471627 | Vestigingen
Een gescheurde meniscus kan forse knieklachten veroorzaken.
Veel mensen denken daarom al snel aan een operatie. Toch is een operatie niet bij iedereen de beste oplossing.
De behandeling begint gewoonlijk bij uzelf:
Heeft u dit geprobeerd? Maar houden de klachten aan?
Bel dan Echozorg voor een Knie Compleet Consult.
Tijdens dit consult staat onze mobiele Röntgen- en MRI-bus klaar.
We voeren in één keer alle onderzoeken uit die nodig zijn voor een goede diagnose.
U heeft direct duidelijkheid en zicht op een behandeling. Vraag uw huisarts om een verwijzing voor een Knie Compleet Consult.
Onderzoeken en behandelingen bij Echozorg worden vergoed door de basispolis van uw zorgverzekering.
Echozorg is een polikliniek voor orthopedie. Onze orthopeden zijn gespecialiseerd in het onderzoeken, behandelen en opereren van een gescheurde meniscus.
Op deze pagina leggen we u uit:
Heeft u vragen? Stuur een e-mail of bel onze telefoniste.
Een meniscus is een kraakbeenschijf die zich in de knie bevindt.
Elke knie heeft 2 meniscussen. Aan de binnenkant de binnenste of mediale meniscus en aan de buitenkant de buitenste of laterale meniscus.
De meniscus bestaat uit een stevig en elastisch soort kraakbeen dat zowel steun als schokdemping biedt.
Een goed functionerende meniscus zorgt voor:
Een meniscus speelt daarom een belangrijk bij het beschermen van de knie tegen schade en artrose.
Kraakbeen van de meniscus
De meniscus is opgebouwd uit een stevig en elastisch soort kraakbeen (fibrocartilago).
U vindt dit soort kraakbeen op plaatsen waar het lichaam zowel steun als schokbreking nodig heeft.
Zoals in de meniscus. Maar ook bijvoorbeeld in de tussenwervelschijven van de wervelkolom, het labrum van de schouder of heup en het TFCC in de pols.
Fibrocartilago het kraakbeen van de meniscus, is een ander soort kraakbeen dan dat je op de botuiteinden van het boven- en onderbeen vindt.
Dat is het zgn. hyaline kraakbeen. Wat glad en glanzend is. Het hyaline kraakbeen zorgt voor minder wrijving tussen de botten.
Vorm en onderdelen
Vanaf de zijkant ziet een meniscus eruit als een driehoek. Dik aan de buitenzijde en dun aan de binnenkant. Vergelijkbaar met een sinaasappelpartje.
Van bovenaf gezien is de meniscus glad en hol. Zodat het oppervlak goed aansluit met het bovenbeen, want dat is namelijk een bol.
Van de onderkant af gezien is de meniscus vlak. Ook hier sluit het kraakbeen van de meniscus naadloos aan op het vlakke botuiteinde van het scheenbeen (tibia plateau).
De meniscus wordt opgedeeld in 5 segmenten en 3 zones.
Van voor naar achter:
Het voorste gedeelte van de meniscus noemt men de voorhoorn. Het middelste gedeelte het meniscuslichaam en het achterste gedeelte de achterhoorn.
De binnen– en buitenmeniscus hebben verschillende vormen.
De binnenmeniscus lijkt op een halve maan omdat het achterste gedeelte (de achterhoorn) groter is dan de voorhoorn.
De buitenmeniscus lijkt meer op een cirkel of de letter C. De afmetingen van het voor- en achterhoorn zijn ongeveer gelijk.
De buitenmeniscus is groter dan de binnenmeniscus. De buitenmeniscus bedekt namelijk circa 80% van het gewrichtsoppervlak van de knie. Terwijl de binnenmeniscus ongeveer 60% bedekt.
Hoewel de binnenmeniscus meer kwetsbaar is, is de buitenmeniscus heel belangrijk. Namelijk voor het gelijkmatig verdelen van bet gewricht op de knie.
De aanhechting van een meniscus aan het onder- en bovenbeen wordt een ‘meniscuswortel‘ of ‘meniscus root‘ genoemd.
De meniscussen spelen, naast het verdelen van het gewicht en het dempen van schokken, een belangrijke rol bij de stabiliteit van de knie.
De meniscussen zijn daarom met sterke banden (ligamenten) verankerd aan het onderbeen, bovenbeen en het gewrichtskapsel.
Deze zogenaamde wortels of Roots houden de meniscus op zijn plek tijdens kniebewegingen.
Er is tegenwoordig veel aandacht voor deze aanhechtingen (wortels/roots) van een meniscus. Ze zijn slecht zichtbaar op een MRI. En als beschadigd raken kunnen ze ernstige klachten veroorzaken. Vaak is dan een operatie noodzakelijk.
In elke knie zitten 4 meniscuswortels die de meniscus aan het onderbeen aanhechten
Twee aan de voorkant. De zogenaamde ‘anterior roots‘ en 2 aan de achterkant: de ‘dorsal roots‘.
Deze meniscuswortels zijn nauw verbonden met de kruisbanden.
Klinische betekenis
De binnenmeniscus is aan het bovenbeen bevestigd via een soort van verdikking in het gewrichtskapsel. Dit is het omhulsel rondom het kniegewricht.
Deze verdikking wordt het diepe mediale collaterale ligament genoemd. Dit kapsel hecht ook de binnenmeniscus aan het onderbeen. Dit deel van kapsel noemt men het coronaire ligament.
De buitenmeniscus heeft daarentegen wel directe aanhechtingen met het bovenbeen. Deze zogenaamde meniscofemorale banden lopen van de achterhoorn van de buitenste meniscus naar het bovenbeen. Ze worden de ligamenten van Humphrey en Wrisberg genoemd en helpen bij de stabilisatie van de buitenmeniscus.
De beide meniscussen zijn ook aan elkaar bevestigd met het zgn “intermeniscale” ligament. Dit is een vezelige band die de voorhoorn van de mediale meniscus verbindt met de voorhoorn van de laterale meniscus.
Zones en doorbloeding
Een meniscus bestaat uit 3 zones die belangrijk zijn voor zijn functie en herstel. We onderscheiden:
Deze namen komen voort vanuit de hoeveelheid bloed die elke zone krijgt.
Bij volwassenen bevat alleen het dikke buitenste gedeelte van de meniscus nog bloedvaten en zenuwen. Dit gedeelte noemen we ‘rode zone‘.
Beschadigingen of meniscusscheuren aan deze ‘rode zone‘ hebben toch een redelijke kans op volledig herstel. Zowel natuurlijk of via een kijkoperatie (artoscopie).
De genezingscapaciteit hangt namelijk nauw samen met de doorbloeding van het buitenkant van de menicus.
Het middengedeelte van een meniscus heeft een matige bloedvoorziening, de zgn. ‘rood-witte zone‘. Terwijl het binnenste gedeelte, de ‘witte zone‘, geen directe bloedcirculatie heeft.
Dit deel van de meniscus (65% tot 75%) ontvangt veel minder herstel- en voedingsstoffen.
Een groot deel van de meniscus is daardoor kwetsbaar voor permanente beschadigingen na een scheur of trauma.
Als een meniscus scheurt, kijkt de arts in welke zone de scheur zit. Dit helpt bij het kiezen van de beste behandeling.
Scheuren in de rode zone hebben daarom vaak een betere kans op herstel dan scheuren in de witte zone.
Functies
Een goed functionerende meniscus zorgt voor:
Een meniscus is daarom een belangrijk onderdeel van de knie. Zoals gezegd, het speelt een sleutelrol bij het beschermen van de knie tegen schade en Artrose slijtage.
De belangrijkste functies van een meniscus zijn het dempen van schokken en het verdelen van de druk binnen het kniegewricht.
Dankzij de ronde vorm van het kraakbeen verdeelt en absorbeert de meniscus krachten die 2 tot 10 keer het gewicht van het lichaam kunnen zijn.
Als een meniscus toch scheurt, verliest het zijn vermogen om het gewicht op de knie goed te verdelen.
Met als gevolg dat de belasting op de meniscus met wel 350% kan toenemen. Hierdoor raakt de knie zijn natuurlijke bescherming tegen slijtage kwijt.
De meniscus speelt samen met de gewrichtsbanden een sleutelrol bij de stabiliteit van de knie.
Het afgeronde botuiteinde van het bovenbeen en het vlakke onderbeen krijgen door de meniscus een stabiele tussenlaag. Deze ondersteunt het soepel geleiden van bewegingen.
De meniscus is voorzien van stevige banden. Deze zgn. roots/wortel voorkomen dat het boven- en onderbeen los van elkaar kunnen bewegen.
Dit is vooral van belang bij plotselinge, draaiende bewegingen en bij het maken van zijwaartse stappen.
Het kraakbeen van de meniscus is rijk aan gewrichtsvocht. Dit zogenaamde synoviaal vocht vermindert de wrijving in het kniegewricht.
De meniscus is ook een soort pomp, die het gewrichtsvocht in de knie en het kraakbeen perst. Hierdoor nemen de wrijvingskrachten af tijdens het lopen of sporten.
Daarnaast is het synoviaal vocht in de meniscus van groot belang is voor de gezondheid en het herstel van het kniegewricht. Het transporteert belangrijke voedingsstoffen naar het kraakbeen.
Tot slot heeft de meniscus een rol in proprioceptie. Dat is het vermogen van het lichaam om de positie van gewrichten te herkennen.
Sensoren in de meniscus (mechanoreceptoren, zoals Pacinian corpuscles, Ruffini-einden en Golgi-peesorganen) sturen informatie naar de hersenen over de stand en beweging van de knie.
Dit helpt bij het coördineren van bewegingen en het handhaven van balans tijdens beweging.
Bij een gescheurde meniscus is sprake van een beschadiging in het kraakbeen. U kunt er behoorlijk (lang) last van houden.
Het kraakbeen van de meniscus heeft namelijk weinig tot geen doorbloeding. Een scheur in de meniscus herstelt daarom zelden vanzelf.
Vroeger werden meniscusscheuren vaak snel operatief verwijderd.
Tegenwoordig wordt een beschadigde meniscus zoveel mogelijk gespaard of gerepareerd.
Er zijn verschillende soorten meniscusscheuren. Elk met eigen kenmerken en behandelingsaanpak.
Traumatische en degeneratieve scheuren
Acute scheuren ontstaan plotseling door snelle, onverwachte bewegingen. Een verkeerde draai tijdens een potje voetbal of een ongelukkige landing bij het skiën kan al voldoende zijn om de meniscus te beschadigen.
Dit soort traumatische scheuren zien we vaker bij jongere, actieve mensen. Meer bij mannen dan bij vrouwen.
In de knie ontstaan traumatische meniscus scheuren vaak niet alleen. Vaak zien we ook kruis- en binnenbandletsels.
Degeneratieve of ouderdomsscheuren ontwikkelen zich juist langzaam, meestal als gevolg van veroudering van het kraakbeen.
Vanaf ongeveer uw 40e wordt het kraakbeen minder elastisch. Hierdoor wordt de meniscus stugger en kwetsbaarder voor overbelasting.
In het verouderende kraakbeen ontstaan hierdoor geleidelijk kleine ‘microscheurtjes’. Deze kunnen uitgroeien tot een grote scheur. Soms door een onschuldige beweging.
Een simpele hurkbeweging tijdens het tuinieren of een misstap van de trap kan genoeg zijn om een meniscusscheur te veroorzaken.
Scheuren in de binnen- en buitenmeniscus
Een scheur in de binnenmeniscus komt ongeveer 5 keer vaker voor dan in de buitenmeniscus.
De binnenste meniscus is namelijk stevig verankerd aan de binnenband van de knie. Deze stugge gewrichtsband, het mediale collaterale ligament (MCL), zorgt voor de stabiliteit van de knie.
Door de stevige verbinding met de binnenband heeft de binnenmeniscus weinig ruimte om mee te rekken bij onverwachte of snelle bewegingen en verdraaiingen.
Hierdoor is de binnenmeniscus meer kwetsbaar voor scheuren dan de buitenmeniscus.
Buitenmeniscus geen namelijk directe verbinding met de buitenband van de knie. Daardoor kan de buitenmeniscus beter meebewegen bij onverwachte kniebewegingen.
Dit is van belang omdat de buitenmeniscus een grote rol speelt bij de schokdemping en het gelijkmatig verdelen van het lichaamsgewicht.
Een scheur in de buitenmeniscus leidt vaak tot langdurige pijnklachten. En een groter risico op slijtage van de knie.
Een verdraaiing van de knie is de meest voorkomende oorzaak van een traumatische meniscusscheur.
Draai je met je voet en onderbeen te ver naar buiten ten opzichte van het bovenbeen. Dan kan de binnenmeniscus beschadigd raken.
Draai je met je voet en onderbeen te ver naar binnen, dan is het de buitenmeniscus die beschadigd raakt.
Toch is de kans dat de binnenmeniscus scheurt ongeveer 5 keer groter dan bij de buitenmeniscus.
De binnenmeniscus zit namelijk strakker vast aan de binnenband (het mediale collaterale ligament).
Het MCL is een stevige gewrichtsband die het bovenbeen (femur) verbindt met het onderbeen (tibia) aan de binnenkant van de knie.
Door deze strakke bevestiging kan er meer spanning ontstaan op de mediale meniscus bij draaiende bewegingen of verdraaiingen.
Stabiele en instabiele meniscusscheuren
Een stabiele meniscusscheur is een scheur waarbij de randen (fragmenten) van het kraakbeen dicht bij elkaar blijven liggen.
De functie van de meniscus is bij een stabiele scheur nog steeds grotendeels intact. Dat betekent dat de stabiliteit van de knie en de schokdempende werking grotendeels behouden blijven.
De klachten van een stabiele scheur herstellen meestal met rust, fysiotherapie, een cortisone injectie of pijnmedicatie.
Voorbeelden van stabiele scheurpatronen:
De randen (fragmenten) van het kraakbeen liggen bij een instabiele scheur niet meer tegen elkaar aan. Daardoor kunnen ze ten opzichte van elkaar bewegen of in de knel komen te zitten. We spreken dan van slotklachten.
Dit type meniscusscheur veroorzaakt doorgaans veel pijn, zwelling en bewegingsbeperkingen.
Instabiele meniscusscheuren worden meestal operatief behandeld. Door het hechten of verwijderen van beschadigde delen van de meniscus.
Een tijdige behandeling kan helpen om pijn en complicaties te verminderen en het herstel te bevorderen.
Bij een acuut gescheurde meniscus ervaart u meestal een stekende pijn en een ‘knappend gevoel’. Geleidelijk wordt de knie stijver en gezwollen.
Andere typische symptomen zijn:
Lees meer over zwelling en slotklachten
Andere veel voorkomende symptomen zijn
Een knie met een gescheurde meniscus is vaak flink gezwollen. De knie wordt dik omdat de losse of gescheurde delen van het kraakbeen de slijmvliezen van de knie irriteren.
Het ontstekingsvocht beschermt de knie. Het fungeert als tijdelijk smeermiddel van het kniegewricht.
Slotklachten ontstaan wanneer een deel van de gescheurde meniscus dubbelklapt. Zo’n dubbeldikke kraakbeenlaag komt dan vast te zitten in de knie.
De knie zit letterlijk op slot. Je kan de knie niet meer buigen of strekken. Een slotknie veroorzaakt dan ook veel pijn
Elk onderzoek naar een gescheurde meniscus begint met een intake en een lichamelijk onderzoek.
Meestal is dit niet voldoende voor een compleet beeld. Een gescheurde meniscus kan ‘van buitenaf’ ook lijken op:
Voor een goede diagnose is vaak aanvullend onderzoek noodzakelijk zoals röntgenfoto’s, echografie en/of een MRI-scan.
Echozorg heeft alle onderzoeken in huis. Én we beschikken over een eigen Mobiele Röntgen– en MRI-bus. Daarom kunnen we uw knie in één keer compleet onderzoeken.
Lees alles over het lichamelijk en aanvullend onderzoek bij een gescheurde meniscus.
Lichamelijk onderzoek
Tijdens het lichamelijk onderzoek voert de orthopeed verschillende testen uit. Meerdere positieve tests vergroten de kans op een gescheurde meniscus.
Röntgenonderzoek
Een röntgenfoto geeft een helder beeld van de botstructuren in de knie:
Tussen het boven- en onderbeen is een donkere ruimte zichtbaar: de gewrichtsspleet. Hier bevinden zich de meniscussen.
Hoewel röntgenstraling het kraakbeen van de meniscus zelf niet toont, is een röntgenfoto nuttig bij:
Echografie
Op een echo ziet een gezonde meniscus eruit als een egale driehoek tussen dijbeen en scheenbeen. Bij het buigen en strekken van de knie beweegt de meniscus soepel mee. Deze bewegingen zijn met echografie goed te zien.
De voorhoorn, zijkanten en achterhoorn van de meniscus zijn goed in beeld te brengen.
Het kenmerk van een gescheurde meniscus op een echo is een donkere spleet die de meniscus in tweeën verdeeld.
Andere bekende afwijkingen zijn:
Beschadigingen aan de binnenste delen van de meniscus zijn daarentegen niet goed te zien op echo. De oorzaak hiervoor is dat de geluidsgolven van het echoapparaat niet door botweefsel heenkomen.
Daarom is een MRI is een beter keuze voor het onderzoeken van diep gelegen en ingewikkelde meniscusscheuren.
Ook laat een MRI duidelijker zien:
De volgende meniscusscheuren zijn goed te onderzoeken met echografie:
Wortelletsels zijn kleine scheurtjes op de plekken waar de meniscussen aanhechten aan het onderbeen.
Echografie heeft specifieke voordelen om deze kleine beschadigingen in beeld te brengen.
Namelijk:
Rampletsels zijn scheuren die aan de achterkant van de binnenste meniscus kunnen ontstaan.
Met echografie zijn deze scheuren goed in beeld brengen. Omdat de knie tijdens het onderzoek kan bewegen.
Hoe werkt dat?
Degeneratieve meniscusscheuren, ook wel ouderdomsscheuren genoemd, komen vaak voor bij oudere patiënten.
Ze zijn meestal een (eerste) teken van gewrichtsslijtage (artrose).
Echografie biedt bij degeneratieve meniscusscheuren een uitstekend alternatief voor MRI omdat:
Hoe ziet een degeneratieve scheur eruit op een echo?
De combinatie van statisch en dynamisch echo-onderzoek is zeer waardevol bij het beoordelen van degeneratieve meniscusscheuren. Zonder dat er een MRI-scan nodig is.
Bij Echozorg gebruiken we echografie steeds vaker bij de behandeling van een gescheurde meniscus. Vooral bij niet operabele meniscusscheuren.
Met behulp van het echoapparaat kunnen we heel precies ontstekingsremmers of lichaamseigen bloedplasma (PRP/ACP) in of rondom het beschadigde deel van de meniscus injecteren.
Deze behandelingen zijn vooral geschikt voor:
De ervaring leert dat:
Deze behandelingern zijn niet geschikt voor grote of instabiele meniscusscheuren. Bij dit soort letsels kan een operatie nog steeds nodig zijn.
Echogeleide injecties bieden een gerichte behandelingsmogelijkheid voor bepaalde types meniscusscheuren.
MRI-scan knie
Een MRI-scan geeft zeer gedetailleerde beelden van de meniscus. Hiermee kunnen:
Daarom is een MRI-scan in veel gevallen de beste keuze voor het in beeld brengen van een gescheurde meniscus.
Op een MRI-scan ziet een gezonde meniscus eruit als een donkere driehoek tussen dijbeen en scheenbeen. Met een holle bovenkant, een vlakke onderkant en een dikke buitenrand.
Het belangrijkste kenmerk van een gescheurde meniscus op een MRI is een heldere lijn of vlek in de normaal donkere meniscus.
Andere tekenen kunnen zijn:
Met een MRI-scan kan de orthopeed of sportarts:
Hoewel MRI zeer nauwkeurig is, kan het soms moeilijk zijn om bepaalde types meniscusscheuren te zien, zoals zeer kleine scheurtjes of horizontale degeneratieve scheuren.
Echografie heeft voordelen bij het onderzoeken van bepaalde types scheuren, zoals wortelletsels en rampletsels, en biedt de mogelijkheid van dynamisch onderzoek.
MRI is echter beter voor het in beeld brengen van diep gelegen, complexe of meervoudige scheuren en de beoordeling van omliggende structuren.
De behandeling van een gescheurde meniscus wordt bepaald door:
Jonge mensen en sporters ondergaan vaak een meniscusoperatie om verdere schade en slijtage van de knie te voorkomen.
Voor 50-plussers is een meniscusoperatie meestal minder effectief. De pijnklachten worden op deze leeftijd worden eerder veroorzaakt door (beginnende) artrose, dan door een scheur in de meniscus.
Meniscusoperaties hebben geen goed effect op de onderliggende artrose. Sterker nog, ze kunnen de klachten verergeren en de slijtage versnellen.
Daarom behandelen we patiënten boven de 50 meestal met fysiotherapie en injecties met cortison of bloedplasma (PRP/ACP).
Injecties met cortison of lichaamseigen bloedplasma (ACP/PRP) kunnen , zoals gezegd, een goed effect hebben bij oudere meniscuspatiënten (50+) met zgn. degeneratieve scheuren.
Ook wortelscheuren en ramplesions zijn geschikt voor deze behandelingen. Dit zijn kleine scheurtjes aan de buitenzijde van meniscus.
Let op: Grote of instabiele meniscusscheuren zijn ongeschikt. voor een behandeling met cortison of bloedplasma.
Cortisone injectie
Bij bepaalde soorten meniscusscheuren kunnen injecties met cortisone (corticosteroïden) een goed effect hebben op de pijnklachten.
Deze behandeling is vooral geschikt voor
Cortisone-injecties bevatten:
Deze combinatie vermindert ontstekingen, verlicht pijn en kan de beweeglijkheid van de knie verbeteren.
Bij Echozorg injecteren we corticosteroïden niet in het kniegewricht, maar op de plek waar de meniscus gescheurd is. In de meeste gevallen is dit aan de buitenzijde van de meniscus.
We gebruiken echogeleide injecties voor nauwkeurige plaatsing, wat de effectiviteit verhoogt en het risico op complicaties vermindert.
Voor meer informatie over cortisone en corticosteroïden, bezoek onze pagina: https://echozorg.nl/cortisone-injectie
PRP/ACP
Platelet-Rich Plasma (PRP) of Autologous Conditioned Plasma (ACP) is een behandeling met uw eigen bloedplasma.
De werking zit in de bloedplaatjes en groeifactoren. Dat zijn circa 30 verschillende soorten eiwitten. Die zorgen voor:
Bij meniscusscheuren stimuleren de bloedplaatjes en groeifactoren de aanmaak van bindweefsel. Het vormt als het ware een tijdelijke ‘steiger’ in de beschadigde meniscus waardoor het kraakbeen enigszins kan herstellen.
Behandelingen met lichaamseigen bloedplasma worden voornamelijk toegepast bij zogenaamde degeneratieve/ouderdomsscheuren in de meniscus.
Bij degeneratieve scheuren wordt PRP vaak gecombineerd met trephination.
Hierbij maken we met een speciale naald kleine puntbloedingen rond de scheur.
Hierdoor ontstaan er kanaaltjes voor bloedplaatjes en groeifactoren. Vervolgens injecteren we het Platelet-Rich Plasma in en rond de scheur.
De combinatie puntbloedingen en bloedplama versterkt het herstelproces, vooral bij ouderdomsscheuren aan de buitenkant van de meniscus.
Na de behandeling kunt u napijn en stijfheid ervaren gedurende 1-2 weken. Het is na een behandeling belangrijk om ontstekingsremmers te vermijden en overbelasting te voorkomen.
Als de klachten afnemen kunt u op geleide van de pijn geleidelijk meer bewegen.
We spreken een controle consult af na ongeveer 8-12 weken.
Patiënten hebben vaak hoge verwachtingen van een ACP behandeling.
Wij van Echozorg zeggen echter altijd: “Verwacht geen wonderen”. Want ACP vernieuwt geen kraakbeen, op z’n best verstevigt het het gebied nabij de gescheurde meniscus.
Daarnaast is het resultaat ook afhankelijk van bijvoorbeeld:
Er bestaan twee soorten operaties voor een gescheurde meniscus.
1. Meniscus hersteloperatie
2. Meniscectomie
Orthopedisch chirurgen Piet Jansen en Jan Pietersen hebben samen tientallen jaren ervaring bij uitvoeren van meniscusoperaties.
Zij kunnen goed adviseren of en welke meniscusoperatie in uw situatie kans heeft op langdurig resultaat.
Operaties bij Echozorg vinden plaats in OK Centraal. Onze operatie kliniek is voorzien van alle faciliteiten voor een veilige operatie in vertrouwde handen.
Voor- en nadelen van een meniscusoperatie
Dr. Piet Jansen
Hier komt de inhoud van de toggle
Dr. Jan Pietersen
Hier komt de inhoud van de toggle
OK Kliniek Hoorn
Voor onze kijkoperaties maken we gebruik van het moderne operatiekamercomplex in het historische Missiehuis te Hoorn. Deze unieke locatie combineert state-of-the-art medische faciliteiten met een rijke geschiedenis.
Het Missiehuis, gebouwd in 1928 in de stijl van de Amsterdamse School, was oorspronkelijk een opleidingsinstituut voor missionarissen. Nu, bijna een eeuw later, is het getransformeerd tot een vooruitstrevend gezondheidscentrum, waar we onze patiënten uit Noord-Holland kunnen behandelen.
Moderne faciliteiten in historische setting
We huren hier een klasse 2 operatiekamer van de kaakchirurgen, volledig uitgerust voor dagbehandelingen. Het complex beschikt over:
Het Missiehuis is gemakkelijk bereikbaar, gelegen vlak aan de A7 met gratis parkeergelegenheid. Dit betekent voor u:
Door gebruik te maken van deze bijzondere locatie, kunnen we u snelle en toegankelijke zorg bieden, op maat en dicht bij huis.
Heeft u vragen over onze operatieve zorg in het Missiehuis Hoorn? Neem gerust contact op met onze telefoniste. Zij helpt u graag verder.
Medisch Centrum Schijndel
Echozorg in Medisch Centrum Schijndel (MCS)
Voor onze kijkoperaties maken we gebruik van de operatiekamers in het Medisch Centrum Schijndel. Dit centrum biedt ons de perfecte locatie voor onze zorg, dicht bij huis voor patiënten uit Brabant.
Het MCS is kleinschalig, wat voor u als patiënt veel voordelen heeft. U hoeft niet naar grote ziekenhuizen. Dat betekent: kortere reistijd, kleinere loopafstanden en minder wachttijd.
We werken in een sfeer van veiligheid en vertrouwen, met veel ruimte voor persoonlijke aandacht. Onze Kniespecialisten voeren hier hun screenings en operaties uit.
Door gebruik te maken van de faciliteiten van het MaxCS, kunnen we u snelle en toegankelijke zorg bieden, op maat en dicht bij huis.
Heeft u vragen over onze operatieve zorg in het Medisch Centrum Schijndel? Neem gerust contact op met onze telefoniste. Zij helpt u graag verder.
Krijgt u het advies opereren? Een meniscusoperatie kent een vaste procedure.
Hieronder leggen de stappen van de meniscusoperaties uit.
Afspraak met de OK Planning
Als je geopereerd wordt, melden we je aan bij de OK-planning van Echozorg. Een medewerker neemt contact op om de planning met u door te nemen en bespreekt onder meer:
Let op: als je bloedverdunnende medicijnen gebruikt, moet je hier soms tijdelijk mee stoppen. De orthopeed geeft aan hoe lang van tevoren. Geef dit ook door aan de trombosedienst.
Voor de ingreep controleren we je bloed. Is het te dun, dan kan de ingreep niet doorgaan en plannen we een nieuwe afspraak.
Roken vertraagt de wond- en botgenezing. Om complicaties te voorkomen, raden we sterk aan om minimaal 2 weken voor en 3 weken na de operatie te stoppen met roken.
Vervolgens maakt de Planner van Echozorg een (digitale) afspraak met de anesthesist.
Afspraak met de anesthesist
De anesthesist gaat over de verdoving tijdens de operatie. U kunt hem of haar alles vragen over de wijze van verdoving en ook over de risico’s.
Er wordt rekening gehouden met uw conditie, eerdere operaties en verdovingen, allergieën, medicijngebruik en wensen.
Een kijkoperatie van de knie vindt vrijwel altijd plaats met een ruggenprik, heel soms onder narcose.
Meniscus hersteloperatie: stap voor stap
Een meniscus hersteloperatie wordt uitgevoerd als de meniscus herstelbare schade heeft opgelopen. Bij deze operatie hecht de orthopeed de gescheurde delen aan elkaar.
Een meniscus hersteloperatie wordt vooral overwogen bij:
Het voordeel van deze ingreep is het behoud van de schokdempende en beschermende functie van de meniscus. Dit vermindert het risico op blijvende of nieuwe kraakbeenklachten.
Ongeveer een kwartier voor de operatie wordt u naar de voorbereidingsruimte (holding) gebracht. Daar krijgt u onder andere een infuus. Vlak voor de operatie gaat u naar de operatiekamer en stapt u over op de operatietafel. Na de laatste controle (time-out) dient de anesthesioloog de verdoving toe, meestal een ruggenprik, soms narcose.
Net als bij een meniscectomie maakt de orthopeed eerst uw been ‘bloedleeg’ met behulp van een opgepompte bloeddrukband om uw bovenbeen.
De orthopeed maakt meestal 2 of 3 kleine sneetjes rond uw knie. Soms is een bijkomende kleine incisie aan de binnen- of buitenzijde van de knie noodzakelijk om de hechtingen vast te maken.
Via de sneetjes brengt de orthopeed een kijkbuis (artroscoop) en verschillende operatie-instrumenten in. Hij gebruikt speciale hechtingen of oplosbare ankertjes om de gescheurde delen van de meniscus aan elkaar vast te maken.
Na het hechten van de meniscus spoelt de chirurg uw knie schoon. Hij sluit de sneetjes met hechtingen of pleisters en brengt een drukverband aan.
De operatie duurt meestal langer dan een meniscectomie, ongeveer 45 minuten tot een uur.
Let op: de revalidatie na een meniscus hersteloperatie duurt langer dan na een meniscectomie:
De kans op succesvolle genezing ligt tussen de 70-95%.
Meniscectomie: stap voor stap
Een meniscectomie wordt uitgevoerd als de meniscus onherstelbare schade heeft opgelopen. Waardoor de gescheurde delen niet meer te hechten zijn.
Bij deze operatie verwijdert de orthopeed de beschadigde delen.
Een meniscectomie wordt vooral overwogen bij:
Er zijn serieuze risico’s verbonden aan deze ingreep. Sommige patiënten houden weinig gezond meniscusweefsel over. Dit kan leiden tot aanhoudende klachten en vroegtijdige artrose.
Ongeveer een kwartier voor de operatie wordt y naar de voorbereidingsruimte (holding) gebracht. Daar krijgt u onder andere een infuus.
Vlak voor de operatie ga je naar de operatiekamer en stap je over op de operatietafel.
Na de laatste controle (time-out) dient de anesthesioloog de verdoving toe, meestal een ruggenprik, soms narcose.
Voor de meniscectomie maakt de orthopeed eerst uw been ‘bloedleeg’. Hij of zij houdt uw been omhoog. Strekt het bloed eruit. Hierbij gebruikt de chirurg een opgepompte bloeddrukband om uw bovenbeen. Deze houdt het bloed uit het been tijdens de operatie.
De orthopeed maakt meestal 2 of 3 kleine sneetjes rond je knie.
Via het eerste sneetje vult hij het kniegewricht met gesteriliseerd water, zodat de knie een beetje uitzet en hij makkelijker kan werken.
Via een tweede sneetje brengt hij een dunne kijkbuis (artroscoop) in het gewricht, waarop een videocamera en lichtkabel zijn aangesloten. Hierdoor ziet hij de binnenkant van je knie op een TV-scherm, vergroot en in natuurgetrouwe kleuren.
Via het eerste of een derde sneetje brengt de orthopeed verschillende operatie instrumenten in zoals:
De orthopeed verwijdert met schaver op of tangen het beschadigde deel en spaart zoveel mogelijk het gezonde deel.
Meestal is dit niet meer dan 20% van de meniscus. Na het verwijderen maakt hij de randen van de meniscus glad. Zodat het gezonde kraakbeen beter kan genezen en u minder kans heeft op irritatie.
Na het verwijderen van het gescheurde meniscus weefsel en het gda maken rna spoelt de chirurg je knie schoon met een speciale vloeistof. Dit om losse stukjes weefsel weg te spoelen en de kans op infectie te verminderen.
Aan het einde verwijdert hij de vloeistof uit de knie. Hij sluit de sneetjes met hechtingen of pleisters en brengt een drukverband aan om je knie te beschermen en zwelling tegen te gaan.
De operatie duurt meestal ongeveer een half uur. Hij vindt gewoonlijk plaats in dagbehandeling, dus je hoeft niet in het ziekenhuis te blijven slapen.
Bij een plaatselijke verdoving kun je soms op het TV-scherm meekijken tijdens de operatie. De orthopeed legt dan meteen uit wat hij doet. Je ziet alleen de binnenkant van je knie, geen wond of bloed.
Op het scherm zie je onder andere:
Na de operatie
Als etc operatie ga je op je ziekenhuisbed naar de verkoeverkamer. Daar blijf je nog enige tijd ter controle van o.a. de bloeddruk.
Vervolgens ga je terug naar de verpleegafdeling. Voordat je naar huis gaat, is het belangrijk dat het gevoel weer terug is in je benen en je hebt geplast.
In de meeste gevallen mag je het geopereerde been direct weer belasten, op geleide van de pijn.
Revalidatie en herstel
De eerste dagen loop je vaak wat mank. Geleidelijk kun je weer normaal lopen. Het is handig om elleboogkrukken bij je te hebben, maar je merkt vanzelf dat als het lopen beter gaat, je de krukken niet meer nodig hebt.
Het drukverband mag je 24 uur na de operatie zelf verwijderen, de hechtpleisters na 5 dagen.
De wondjes moet je dan ook 5 dagen droog houden. Eventuele hechtingen lossen vanzelf op en de knoopjes zullen vanzelf loskomen.
Het kapsel van de knie, onder de wondjes, kan gedurende 6 weken wat opgezet zijn. Dit trekt vanzelf weg.
Als tijdens de kijkoperatie blijkt dat er in je knie ook sprake is van artrose (slijtage van het kraakbeen), dan is er een reële kans dat je na de operatie last van je knie blijft houden. De knie kan dan zeker 6-8 weken dik en pijnlijk zijn.
Meestal verbeteren de klachten daarna alsnog. Als je toch te veel pijn blijft houden, zien we je terug op het spreekuur. We bespreken dan de mogelijkheden van een vervolgbehandeling.
Fysiotherapie is na een meniscectomie meestal niet nodig. De orthopedisch chirurg zal je hierover informeren.
Het moment waarop je weer aan het werk kunt, hangt af van wat er tijdens de operatie gedaan is en het soort werk dat je doet.
In het algemeen wordt twee weken aangehouden voor zittend werk en drie weken voor zwaarder werk.
Is er sprake van beschadigd kraakbeen (artrose), dan zal de revalidatietijd langer zijn.
Wanneer je kunt starten met sporten, hangt af van wat er tijdens de operatie gedaan is en welke sport je doet.
Het is niet verstandig om binnen een maand weer met contactsporten te beginnen.
Fietsen (in een lichte versnelling) kun je vaak al na een week. Dit is ook een goede oefening voor je knie en spieren. Zwelling van de knie als reactie op een activiteit is een sein dat je het wat rustiger aan moet doen.
Met autorijden mag je pas beginnen als je goed en volledig kunt belasten en lopen zonder krukken. En als je voldoende kracht en coördinatie hebt over het geopereerde been.
Complicaties
Een meniscectomie is een relatief kleine en kortdurende operatie met slechts enkele kleine wondjes.
Complicaties komen gelukkig zelden voor, maar kunnen wel optreden.
Meest voorkomende complicaties
In sommige gevallen kan een punctie nodig zijn om het bloed uit de knie te zuigen.
De kans op infectie is heel klein dankzij steriele werkwijze en spoeling tijdens de operatie.
Door verminderde mobiliteit na de ingreep is er een kleine kans op een bloedstolsel.
Let op: In zeldzame gevallen kan dit leiden tot een longembolie, een ernstige complicatie.
Normaal gedurende enkele dagen tot weken na de operatie. Bij knieën met slijtage (artrose) kan dit 6-8 weken duren.
Wanneer contact opnemen met Echozorg?
Bij het optreden van deze symptomen, neem contact op met de spoedlijn van Echozorg (0651612592)
Operatie: Voor- en nadelen
Aan elke behandeling of operatie bij Echozorg gaat een Knie Compleet Consult (KCC) vooraf. U wordt altijd binnen één week door een orthopeed onderzocht.
Hoe werkt het?
Praktische informatie
Wat kunt u verwachten
Niet elke patiënt heeft dezelfde onderzoeken nodig. We stemmen de diagnostiek af op uw specifieke situatie:
Onze specialisten bepalen welke onderzoeken voor u het meest geschikt zijn.
Tarieven en vergoeding
Vermoedt u een gescheurde meniscus? Volg de eerste dagen het RICE-protocol. Dit houdt in:
Meestal nemen de klachten geleidelijk af. Maar let op: natuurlijk herstel kan meer dan 3 maanden duren. Belast uw knie op geleide van de pijn.
Tips & Tricks:
Medicatie
Heeft u veel pijn als gevolg van de gescheurde meniscus?
Paracetamol is altijd de eerste keus. U kunt maximaal 4 keer per dag 1000 mg nemen. Dit is veilig en effectief voor de meeste mensen.
Helpt paracetamol onvoldoende? Dan kunt u overstappen op een onstekingsremmer zoals ibuprofen of diclofenac. Deze zgn NSAID’s zijn verkrijgbaar als gel en als pillen.
De gel heeft onze voorkeur:
Let op: bent u ouder dan 60, heeft u een chronische ziekte of gebruikt u al andere medicijnen? Overleg dan eerst met uw huisarts of apotheker voordat u deze ontstekingsremmers slikt.
Onthoud: volg altijd de voorschriften op de verpakking. Bij twijfel of aanhoudende klachten, neem contact op met uw huisarts.
Ondersteuning
Als u last heeft van een instabiel gevoel in uw knie. Het gevoel alsof u door uw knie heen zakt.
Dan kan een kniebrace uitkomst bieden. Een brace geeft extra steun en kan helpen om:
Draag de brace tijdens activiteiten waarbij u de meeste instabiliteit ervaart.
Op internet zijn er veel soorten bracen in omloop. Ons advies: koop zeker niet de duurste.
Bij veel pijn is het verstandig om uw knie rust te geven. Dit betekent dat u wel kleine stukjes mag lopen.
Het kan helpen om te lopen met krukken (te huur bij de Thuiszorgwinkel. Of te koop in een Kringloopwinkel voor een paar euro).
Oefeningen en fysiotherapie
Bij een gescheurde meniscus is bewegen belangrijk, maar we moeten voorzichtig zijn. We onderscheiden voor oefeningen drie fases in het herstel:
Onze tips:
Let op: Vermijd in deze fase hurken, diepe kniebuigingen en draaibewegingen.
U ervaart nog steeds pijn in de knie, maar het wordt minder hevig.
We breiden de oefeningen uit:
Het been wordt sterker, de pijn neemt af. We intensiveren de oefeningen:
Blijf ook oefeningen uit vorige fases doen.
Vermijd nog zware sporten zoals hardlopen of roeien.
Let op: Wat meer pijn na het oefenen is normaal.
We hebben alle scheurpatronen van de meniscus op een rijtje gezet.
Longitudinale en horizontale meniscus scheuren
Een longitudinale scheur is de meest voorkomende meniscusscheur. Deze scheur loopt evenwijdig met de meniscus. Longitudinale meniscusscheuren komen vooral voor aan de buitenzijde van de meniscus.
Kleine longitudinale scheuren veroorzaken meestal weinig tot geen klachten. Maar de diepere en grotere scheuren leiden wel tot veel knieklachten. Ook veroorzaken ze dan instabiliteit.
Een longitudinale scheur kan acuut (traumatisch) ontstaan door een snelle onverwachte beweging of een verdraaiing (bij sporten). Maar ook door degeneratieve veranderingen in de meniscus als gevolg van veroudering van het kraakbeen.
Op een MRI-scan zie je een longitudinale scheur als een heldere streep in het kraakbeen van de meniscus.
Een horizontale meniscusscheur wordt ook wel een cleavage scheur genoemd. Het is een beschadiging die evenwijdig (parallel) aan de meniscus loopt, als een horizontale lijn.
Horizontale scheuren verdelen de meniscus in een boven- en onderkant, vergelijkbaar met de onder- en bovenkaak van een open mond van een vis.
Ze komen vooral in de buitenmeniscus voor en ontstaan meestal door veroudering en compressie op het kraakbeen (gewicht). Maar ze kunnen ook acuut ontstaan door onverwachte bewegingen tijdens het sporten.
Horizontale meniscusscheuren hoeven geen klachten te veroorzaken. Bij sommige mensen zijn ze jarenlang aanwezig zonder dat ze er veel klachten ervaren. Daarom blijven veel sporters gewoon actief ondanks deze scheur.
Grotere horizontale meniscusscheuren veroorzaken wel pijnklachten. Vooral als een gescheurd stukje kraakbeen naar dubbelklapt.
Dit soort meniscusscheuren zijn het resultaat van veroudering. Daarom kunnen ze meestal niet operatief worden hersteld of gehecht.
Bij een operatie van een horizontale meniscusscheur wordt vaak het gescheurde gedeelte verwijderd. De prognose is over het algemeen slecht. En patiënten lopen letterlijk meer risico op het ontwikkelen van vroegtijdige knieartrose.
Een MRI-scan van een horizontale meniscusscheur laat vaak een specifiek beeld zien. Dit noemen we het “gesloten horizontaal cleavage signaal”.
Het ziet eruit als dikke, rechte lijnen die zich uitstrekken over de binnenkant van de meniscus. Het lijkt alsof deze lijnen lopen vanaf het midden van de meniscus naar de buitenkant.
Horizontale en longitudinale meniscusscheuren lijken op elkaar. Ze hebben met elkaar gemeen dat ze beide evenwijdig aan de meniscus lopen.
Het belangrijkste verschil tussen deze twee meniscusscheuren is de richting waarin ze zich uitstrekken en de wijze waarop ze ontstaan.
Longitudinale scheuren lopen verticaal door de meniscus, terwijl horizontale scheuren de meniscus in lagen verdelen.
Longitudinale scheuren ontstaan vaker door acuut trauma, terwijl horizontale scheuren meestal het gevolg zijn van slijtage.
Dit verschil in richting en oorzaak beïnvloedt zowel de symptomen als de behandelingsmogelijkheden.
Longitudinale scheuren zijn vaker herstelbaar, terwijl bij horizontale scheuren het beschadigde deel meestal wordt verwijderd.
Radiale scheur
Een radiale scheur is een meniscusletsel waarbij de scheur vanaf de binnenkant van de meniscus naar de buitenkant loopt. Vergelijkbaar met een spaak in een fietswiel.
Deze scheuren kunnen voorkomen in zowel de binnen- als de buitenmeniscus.
Radiale scheuren ontstaan meestal door een plotselinge kniebeweging. Maar soms zijn ze het gevolg van veroudering in het kraakbeen van de meniscus.
Bij een grote of volledige radiale meniscusscheur is er sprake van ernstig letsel.
Deze meniscusscheur tast de stabiliteit van de knie aan. Het is een indicatie voor een meniscusoperatie.
Patiënten ervaren bij een radiale scheur vaak intense pijn aan de zijde waar het kraakbeen is ingescheurd.
Afhankelijk van de grootte, richting en locatie zijn er ook vaak bewegingsbeperkingen, zwellingen en haperingen in de knie.
Een radiale meniscusscheur wordt meestal gesteld met behulp van MRI-scan.
Op de MRI beelden zijn de stralen of spaken zichtbaar, die vanuit het centrum van de meniscus naar de buitenkant lopen. Wat een kenmerkend beeld is van deze scheuren.
MRI-scans bieden gedetailleerde informatie over de locatie, grootte en ernst van de scheur. Essentieel voor een nauwkeurige diagnose en het bepalen van een behandeling.
De behandeling van een radiale meniscus scheur hangt af van:
Bij kleinere, minder ernstige scheuren is natuurlijk herstel mogelijk. Vooral als deze scheur zich in het goed doorbloede buitengedeelte van de meniscus bevindt. Voor grotere of ernstige scheuren is meestal een operatie nodig.
Het hechten of repareren van gescheurde meniscusdelen kan alleen als de inscheuring zich in het buitenste gedeelte van de meniscus bevindt. Dit gedeelte is goed namelijk goed doorbloed.
Grotere inscheuringen bevinden zich meestal in het binnenste gedeelte van de meniscus. Het kraakbeen heeft hier geen doorbloeding.
Daarom kunnen grote inscheuringen niet gerepareerd worden. De gescheurde meniscusdelen worden dan verwijderd. Dit noemt men een zgn. debridement of (gedeeltelijke) meniscectomie.
De chirurg zal echter altijd proberen zo veel mogelijk gezond meniscusweefsel te behouden om de knie zo goed mogelijk te ondersteunen.
Een meniscectomie veroorzaakt vrijwel altijd blijvende schade. Ga ervan uit dat u uw knie minder kunt belasten.
Bij iedere patiënt bekijken we of de voordelen (pijnvermindering en weer kunnen buigen en strekken) opwegen tegen de nadelen.
Parrot beak
Een parrot beak meniscusscheur is een meniscusletsel met een opvallende vorm die lijkt op de snavel van een papegaai. De scheur kan voorkomen in zowel de binnen- als buitenmeniscus en loopt vanaf de binnenrand naar de buitenkant van de meniscus.
Parrot beak scheuren variëren in grootte en ernst. De meest voorkomende vorm is een partiële scheur waarbij een gedeelte van het kraakbeen beschadigd is. Grotere scheuren strekken zich uit naar het buitenste gedeelte van de meniscus.
Grotere parrot beak scheuren veroorzaken doorgaans veel pijn, zwelling, haperingen en slotklachten in de knie.
Parrot beak scheuren ontstaan vaak door plotselinge knieblessures, zoals sportongevallen of snelle draaibewegingen van de knie. Soms ontstaan ze als gevolg van degeneratieve veranderingen in het kraakbeen van de meniscus.
Op een MRI-scan is de kenmerkende vorm van een parrot beak meniscuscheur zichtbaar.
De orthopeed en radiologen kijken naar:
Een parrot beak meniscusscheur vereist meestal een operatie. De behandeling hangt af van de grootte, locatie en ernst van de scheur. Er zijn drie mogelijke behandelingsopties:
In sommige gevallen, vooral bij kleinere scheuren zonder slotklachten, kan een niet-operatieve behandeling voldoende zijn.
Dit kan bestaan uit rust, ontstekingsremmende medicatie, fysiotherapie en geleidelijke terugkeer naar activiteiten.
De orthopeed zal de voortgang monitoren en alsnog een operatie adviseren als de klachten aanhouden of verergeren.
Bij kleinere scheuren in het goed doorbloede buitengedeelte van de meniscus (rode zone) kan de orthopedisch chirurg de gescheurde delen aan elkaar hechten.
Met deze behandeling behoudt de meniscus meestal zijn normale functie en is er minder kans op latere complicaties, zoals artrose.
Bij grotere scheuren in het binnenste gedeelte van de meniscus (witte zone) kan het nodig zijn om een deel van de meniscus te verwijderen (debridement). Dit gebeurt omdat dit gebied slecht doorbloed is en daardoor minder goed geneest.
Hoewel deze ingreep de functie van de meniscus kan verminderen, wegen de voordelen van pijnvermindering en het voorkomen van verdere schade meestal op tegen de nadelen..
De uiteindelijke beslissing over de behandeling hangt af van meerdere factoren, waaronder de leeftijd en het activiteitenniveau van de patiënt, de grootte en locatie van de scheur en de aanwezigheid van andere knieproblemen, vooral artrose. De orthopeed zal samen met u de voor- en nadelen van elke optie bespreken om tot het beste behandelplan te komen.
Bucket handle
Het scheurpatroon van een bucket handle meniscusscheur heeft een opvallende vorm.
Het is een meniscusletsel waarbij een groot stuk kraakbeen losraakt en als het handvat van een emmer dubbel naar binnen of naar buiten klapt.
Hierdoor komt het dubbelgeklapte stuk meniscus tussen het boven- en onderbeen te zitten, wat ernstige slotklachten veroorzaakt en de kniebeweging beperkt.
Deze scheuren ontstaan vaak door plotselinge knieblessures, zoals sportongevallen of snelle draaibewegingen van de knie. Soms ontstaan ze als gevolg van degeneratieve veranderingen in het kraakbeen van de meniscus.
Typische klachten bij bucket handle meniscusscheuren zijn:
Op een MRI-scan zijn bucket handle meniscusscheuren vaak duidelijk zichtbaar. De scan toont:
Een MRI-scan is de gouden standaard voor het diagnosticeren van meniscusscheuren, waaronder de bucket handle scheur.
De orthopeed en radioloog beoordelen de ernst door te kijken naar de hoeveelheid meniscusweefsel dat betrokken is en of er eventuele losliggende fragmenten zijn.
De locatie van de scheur is belangrijk. Scheuren in het buitenste gedeelte van de meniscus (de rode zone) hebben een betere doorbloeding en genezen daardoor beter dan scheuren in het binnenste gedeelte (de witte zone).
Al deze informatie helpt de orthopeed om te bepalen welk type operatie het meest geschikt is (hechten of verwijderen van de gescheurde delen).
Een bucket handle-scheur vereist meestal een operatie. De behandeling hangt af van de grootte, locatie en ernst van de scheur. Er zijn twee hoofdopties voor behandeling:
Bij kleinere scheuren, vooral als deze zich in het goed doorbloede buitengedeelte van de meniscus bevinden, hecht de orthopedisch chirurg de gescheurde delen. Het doel van het hechten is om:
Bij grotere of complexere scheuren, waarbij een groot deel van de meniscus betrokken is, kan het nodig zijn om een deel van de meniscus te verwijderen (debridement).
Hierbij:
Flaptears
Een flapscheur is een specifiek type meniscusletsel waarbij een deel van het kraakbeen losscheurt maar nog gedeeltelijk vastzit van de meniscus.
Hierdoor ontstaat een flapje dat kan bewegen binnen het kniegewricht. De ernst van een flapscheur hangt af van de grootte van het losgescheurde kraakbeen en de locatie van de meniscusscheur.
Er zijn twee soorten flapscheuren:
De locatie van de flapscheur beïnvloedt de symptomen. Een superieure flap geeft vaak meer problemen bij het buigen van de knie, een inferieure flap bij het strekken.
Flapscheuren kunnen ontstaan uit:
Flapscheuren kunnen leiden tot:
Een MRI-scan is essentieel om een flapscheur vast te stellen. De scan laat zien:
Bij een flapscheur aan de binnenste meniscus zitten de afgescheurde stukjes meestal aan de achterkant van de knie. Soms in het midden of aan de bovenkant.
Bij een flapscheur aan de buitenste meniscus zijn ze verspreid langs de achterkant en zijkant.
In sommige gevallen kan een complex gescheurde meniscus lijken op een gescheurde voorste kruisband (ACL). Dit noemen we het “dubbele ACL-teken”.
Het is belangrijk om de flapjes vóór de operatie in beeld te krijgen omdat meniscus flappen vaak aanhoudende pijn en blokkering veroorzaken.
Als u een flapscheur in uw meniscus heeft, dan is een operatie vaak nodig.
Er zijn twee mogelijke behandelingen:
Bij kleinere scheuren in goed doorbloed gebied kan de orthopeed de gescheurde randen aan elkaar hechten.
Bij grotere scheuren kan het nodig zijn om het losse flapje te verwijderen.
Door het losse flapje te verwijderen of de gescheurde randen te hechten, voorkomt de orthopeed ook dat er nog meer schade aan de knie ontstaat.
Wortel- en Rampscheuren
Complexe Scheuren
Hier komt de inhoud van de toggle
Echozorg is een polikliniek voor orthopedie. U wordt altijd binnen één week onderzocht door een orthopeed en echografist. Zo komen wij zonder vertraging tot de juiste diagnose. Vaak kunnen we u tijdens het eerste consult al behandelen.
Pols en hand
Artrose duim
Ganglion pols
Quervain
Triggervinger
Heup
Slijmbeursontsteking heup
Knie
Artrose knie
Jumpers knee
Osgood Schlatter
Voet en enkel
Achillespees ontsteking
Hielspoor
Mortons neuroom
Peesplaatontsteking
Cortisone injectie
Hyaluronzuur injectie
ACP injectie
Echogeleide injectie
Barbotage
Shockwave therapie
Aangesloten bij
Verwijzers kunnen ons in ZorgDomein vinden onder ‘Medisch specialistische zorg’ > ‘Orthopedie’ > ‘Gewrichtsaandoeningen’
Amsterdam-Noord, Amsterdam-Zuid, Zaandam, Purmerend, Hoorn, Haarlem, Heemskerk, Heerhugowaard, Houten, Almelo
Ma. t/m vr: 8:30 – 17:00 uur